Энэхүү бичлэгийг уншиж байгаа эрхэмсэг хүмүүн танд энэ өдрийн бас шөнийн мэнд хүргэе. Блогтоо бичлэг оруулалгүй удсандаа хүлцэл өчье. Надад болон миний блогт хандан зурвас үлдээсэн нийт анд найзууддаа чин сэтгэлээсээ талархаж байгаагаа мөн илэрхийлье.
Блогтоо бичлэг оруулаагүй өнгөрсөн богинохон цаг хугацаа миний хувьд нэлээдгүй завгүй бас тун чухал үе байлаа. Сургуулиа төгсөх гэж шалгалтууд ар араасаа цувраад, нэг хэсэг толгой өндийлгүй ном уншлаа. Тэгээд нэг шалгалтууд дуусаж жаахан амсхийгээд байтал хонхны баярын уур амьсгал ид өрнөж эхлэх нь тэр. Тун удалгүй тангарагийн баяр ч болж хүсэн хүлээсэн ромбо дипломоо авав. Диплом, их эмчийн тамгаа аваад анх удаа дарж үзсэн тэр мөч миний амьдралын хамгийн аз жаргалтай мөчүүдийн нэг болон үлдсэн.
Ингээд маргааш нь, ажил амьдралын талаар төдийлөн нухацтай бодолгүй, аз жаргалтай явсан оюутан нас өнгөрч амьдрал ганцхан алхамын цаана ирэх нь энэ.
