Tuesday, October 2, 2012

Би юунд гуниглав

  Баяр хөөр, бахархал омогшилоор дүүрэн өдрүүдээс эхлээд гуниг, харуусал, бухимдал, шаналалаар эзэмдүүлсэн хоног өдрүүд хүртэл олон өдрийн нарыг хойноо хийжээ би.
      Амьдрал бол тэмцэл, сайн шатарчины сонирхолтой өрөг хэмээн бадрангуй өндөлздөг сэтгэл минь оргилон буцлах цаг мөч холдон холдсоор... Би үүнийг мэдэрч байна. Сэтгэл минь гунигтайхан хөвөлзөнө. 
        Би юуг буруу хийв. Юунд гуниглав?
Зүрх тархиа тэтгэн дэвэргэх зүс минь байна уу
Зөвхөн сайныг ерөөн тамгалах сэтгэл минь байна уу
Зөн билгээр хүсэмжлэн совигнох итгэл минь байна уу 
Зөөлөн зөөлөн харцаараа намуухан угтах амраг минь байна уу 
  Хайр, урамаар бялхан булгилах бүл минь байна уу 
  Харанхуйд ч, гэгээтэйд ч үл долигонох шударга нөхөд минь байна уу 
  Хар санаатны эсрэг зориг нэмэх өвгөдийн минь сүнс байна уу
  Хатуу ширүүн ч сургамж дүүрэн эцгийн минь үгс байна уу 
Өглөө бүр илчээ хайрлах наран та байна уу 
Өмөлзөн зэргэлээтэн бүүвэйлэх нутаг минь та байна уу
Өнчин ишгийг ч өөрийн үр мэт санах өр нимгэн түмэн минь та байна уу
Үүрдийн үүрд уяраан тайтгаруулагч онгод бадраах аялгуу та байна уу
                                                                            Өршөө Намайг
                                                                                     ...би юунд гуниглав...

Sunday, January 15, 2012

Эхийн сэтгэл

   
   Шөнийн 02.25 цаг болж байлаа. Утас дуугарч үүрэгт ажлын хувьд би дуудлаганд гарлаа. Хайлаастын гэх тодотголтой нэгэн айлын дуудлага. Нойр хичнээн хүрч, ядарч байсан ч энэ бол миний сонгосон мэргэжил, бас ажил. Айлын хашааны хаалгаар орж өрх нь гэрэлтэж буй гэрийн зүг яаравчлан алхахын хамт нялх хүүхдийн чарлах чимээ тодрон тодорсоор.

Blogobo

  © Blogger templates Newspaper III by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP